Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.(Οδυσσέα Ελύτη, Ήλιος ο πρώτος, ΙΙΙ)

Υπάρχουν πιστοί ανίκανοι να σχετισθούν. Προκαλούν θλίψη.

Διαπιστώνουμε γύρω μας σχέσεις, στις οποίες κάποιος ή αμφότεροι δεν έχουν πίστη. Όχι στον Θεό, αλλά στον άλλον. Γεννούν ματαίωση.

Και, ακόμη, βλέπουμε σχέσεις, με ή χωρίς πίστη, μέσα στις οποίες η ύπαρξη δεν είναι αληθινή. Ο άνθρωπος δεν υπάρχει, όχι με τη νεανική χιουμοριστική έννοια («δεν υπάρχει αυτός ο άνθρωπος»!) αλλά με το νόημα του υπαρξιακού ψέματος. Πασχίζει ν’ αντιγράψει άλλους, είτε πραγματικούς είτε πλασμένους στη φαντασία του. Η συνάντηση με τέτοιους ανθρώπους φέρνει απελπισία.

Έχουμε τρόπο να κάνουμε και τα τρία να συλλειτουργούν αρμονικά; Η ψυχοσωματική μας ύπαρξη, η πίστη μας στον Χριστό και στους ανθρώπους, οι ζωτικές για όλους μας σχέσεις; Μπορούμε άραγε να φθάσουμε σε ένα επίπεδο λειτουργικότητας στο οποίο καθένας από τους τρεις παράγοντες δεν θα αναιρεί τους άλλους αλλά θα τούς ενδυναμώνει;

Το τόσο δημιουργικό Ινστιτούτο «ΠροςΌψις» έλαβε από το 2017 την όμορφη πρωτοβουλία να οργανώνει συνέδρια στα οποία διευκολύνει τον διάλογο των νέων πιστών ανθρώπων. Και έτσι, το καλοκαίρι του 2018 έλαβε χώρα στην Ξάνθη μια τριήμερη συνάντηση, τους καρπούς της οποίας θα έχετε την ευκαιρία να μελετήσετε στο βιβλίο το οποίο κρατάτε στα χέρια σας.

Θεματική της ήταν διάφορες πτυχές αυτού ακριβώς του συνδυασμού. Οι ομιλητές, κληρικοί και ειδικοί ψυχικής υγείας, κατέθεσαν προβληματισμούς, ενώ οι νεαροί σύνεδροι έδωσαν ζωντάνια στη συζήτηση. Κατόπιν ήλθε η πανδημία και ανέκοψε τη φόρα, αλλά όχι για πολύ. Η προσπάθεια συνεχίζεται!

Ευχαριστούμε τον Αλέξη Λάππα, την Ανδρονίκη Δράγου και τους καλούς συνεργάτες τους για τη σπουδαία τους πρωτοβουλία. Εκφράζουμε επίσης την ευγνωμοσύνη μας προς τους φίλους των εκδόσεων «Εν Πλω», οι οποίοι ακάματα συνεχίζουν να μας πλουτίζουν με σημαντικά βιβλία. Και ευχόμαστε οι νέοι μας, σε πείσμα των περίερ- γων καιρών, να τα καταφέρουν καλύτερα από εμάς τους μεγαλύτερους στον στίβο της ύπαρξης, η οποία πιστεύει και σχετίζεται...

πρωτ. Βασίλειος Θερμός

Τα κείμενα του παρόντος τόμου αποτελούν κείμενα και εισηγήσεις από το
2ο Πανελλήνιο Επιστημονικό Επιμορφωτικό Συνέδριο Νέων με θέμα Πίστη, Ύπαρξη και Σχέση Ξάνθη, 26-28 Ιουλίου 2019

Επιμέλεια έκδοσης:
π. Bασίλειος Αργυριάδης

π. Σωφρόνιος Γκουτζίνης | Αλέξης Λάππας
π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος | π. Μιλτιάδης Ζέρβας Ιάκωβος Μαρτίδης
Χρυσόστομος Σταμούλης Αναστασία Μωραϊτάκη | Φωτεινή Τσουκνίδα
Ανδρονίκη Δράγου | π. Βασίλειος Θερμός

 ----------------------------------------------------------------

Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΠΙΣΤΗ, ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΣΧΕΣΗ 3

Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος
Αλέξης Λάππας
π. Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος
Ανδρονίκη Δράγου
Χρυσή Καρυώτογλου
Αρχιμ. Ελισαίος, Ηγούμενος Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας
π. Βαρνάβας Γιάγκου
π. Βασίλειος Θερμός

Λαχτάρησε ο άνθρωπος να νιώσει ελεύθερος! Αγωνίστηκε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής, να μην πεθαίνει της πείνας, να μπορεί να ταξιδεύει, να ονειρεύεται, να ερωτεύεται, να αποφασίζει αυτός για ό,τι θέλει. Έφτιαξε μηχανές, ταξιδεύει στο διαδίκτυο, ακολουθεί και ακολουθείται από χιλιάδες άλλους ανθρώπους, από όλα τα ση­μεία της γης. Βάζει φίλτρα στις φωτογραφίες του, μπαίνει και βγαίνει σε κόσμους εικονικής πραγματικότητας! Νιώθει όμως μόνος και ανικανοποίητος. Πα­λεύει με τις σχέσεις, ελπίζοντας ότι δεν θα τον προδώσουν. Τις προδίδει συχνά πρώτος αυτός, καθώς αισθάνεται το βάρος της δέσμευσης. Φεύγει κυνηγημένος από τη διαφορετικότητα. Δυσκολεύεται να εμπιστευτεί, φοβάται το ξένο. Κοιτάζει καχύποπτα τους άλλους και απαιτεί να επιβεβαιώνουν τον δικό του εαυτό.
Καθώς αναζητά την αυτοεκτίμηση και την αυτογνωσία συνειδητοποιεί ότι η χαρά στις σχέσεις παραμένει το ζητούμενο. Ο σύγχρονος μεταμοντέρνος άνθρωπος αποζητά να είναι τόσο αυτάρκης στη μοναξιά του, που νιώθει τη σχέση ως μια έκπτωση, μια απειλή.

Μείνε παντρεμένος, χώρισε από τη σχέση σου,
κάνε «come-out» την αλήθεια σου, θύμωσε και συγχώρεσε,
κάνε ό,τι θέλεις ανα­λαμβάνο­ντας την παρά­δοξη δέσμευση:
μην συμβιβαστείς με το ψεύτικο, μην ταυτίσεις την απόλαυση που προσφέρει
η επιφανειακότητα των εφήμερων συνευρέσεων με τη χαρά της σύνδεσης των προσώπων…