Σχόλια των Αγίων Πατέρων και Παρηγορητικός Λόγος προς πενθούντας

Στὸ βι­βλίο αὐ­τὸ γί­νε­ται προσ­πά­θεια μι­κρῆς προσ­εγ­γί­σε­ως στὸ μυ­στή­ριο τοῦ θα­νά­του. Ἐ­ξε­τά­ζε­ται τὸ πῶς εἰσ­ῆλ­θε στὴν ἀν­θρώ­πι­νη ζωὴ ὁ θά­να­τος, σὲ τί με­τα­βλή­θη­κε μὲ τὴν ἔ­λευ­ση τοῦ Χρι­στοῦ, καὶ πό­σο ὠ­φέ­λι­μη εἶ­ναι γιὰ μᾶς ἡ ἐν­θύ­μη­σή του. Στὴ συν­έ­χεια δί­νε­ται ἕ­νας σύν­το­μος σχο­λι­α­σμὸς τῆς ἀ­κο­λου­θί­ας εἰς ψυ­χορ­ρα­γοῦν­τα καὶ τῆς ἐξ­ο­δίου ἀ­κο­λου­θί­ας, ἀ­πὸ τὴν στι­γμὴ τῆς κοι­μή­σε­ως τοῦ ἀν­θρώ­που μέ­χρι τὴν τα­φή του. Κα­τό­πιν γί­νε­ται ἀ­να­φο­ρὰ στὰ ἱ­ε­ρὰ μνη­μό­συ­να καὶ τὴν ὠ­φέ­λειά τους, καὶ στὸ τέ­λος ὁ λό­γος στρέ­φε­ται πρὸς τοὺς πεν­θοῦν­τας, ὡς πα­ρη­γο­ρία γιὰ τὴν κοί­μη­ση κά­ποιου προσ­φι­λοῦς προσ­ώ­που. Τὰ κεί­με­να εἶ­ναι ὅ­λα τῶν ἁ­γί­ων Πα­τέ­ρων, δι­ό­τι αὐ­τοί, μὲ τὴν ἁ­γι­α­σμέ­νη ζωὴ καὶ τὸν θε­ο­φώ­τι­στο λό­γο τους, μπο­ροῦν νὰ πεί­σουν καὶ νὰ πα­ρη­γο­ρή­σουν κά­θε κα­λο­προ­αί­ρε­τη ψυ­χή.