Ούτε η γιαγιά μου, ούτε ο παππούς μου, ούτε άλλος κανείς συγγενής μου, απ’ όσο τουλάχιστον γνωρίζω, κατάγεται από την Σμύρνη. Όμως κι εγώ όπως οι περισσότεροι Έλληνες, την κουβαλάω μέσα μου σαν γλυκιά ανάμνηση, σαν καημό, σαν πόνο αλλά και όλως περιέργως σαν αιτία υπερηφάνειας και χαράς, πράγμα που ελπίζω η μουσική μου να σας δείξει.

Σ’ αυτόν τον δίσκο, δεν θέλησα να θυμίσω τα τόσο γνωστά τραγούδια τους ήχους ή τις μουσικές της Σμύρνης. Δεν είμαι άλλωστε ούτε μουσικολόγος ούτε μελετητής της παραδόσεώς μας.

Θέλησα μ’ έναν δικό μου σημερινό τρόπο να περιγράψω τα αντικρουόμενα πολλές φορές συναισθήματά μου στην ζωντανή θύμηση των όσων εκεί έγιναν αλλά και των όσων δυστυχώς έρχονται.

Τελικά νομίζω ότι έγραψα την μουσική μιας ταινίας για την Σμύρνη μιας ταινίας, που την βλέπω τώρα, κοιτώντας μέσα από τα μάτια όσων ήταν εκεί, χθες.

Μια μουσική που ελπίζω όμως, ότι θα υπάρχει και αύριο.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ

για την Σμύρνη…

1. Ίχνη στο χώμα.
2. Χορός στο φως του φεγγαριού.
3. Το καραβάνι.
4. 27 Αυγούστου.
5. Σ’ αγαπάω φωνάζω.
6. Το αίνιγμα.
7. Σαιτάν ασκέρ.
8. Για την Σμύρνη.
9. Μνήμες.
10. Ήθελα.
11. Μικρασιατικό δείλι.
12. Περίπατος στο Και.
13. Μαύρος Καβαλάρης.
14. Νάμουνα για λίγο εκεί.