Τὸ μικρὸ αὐτὸ τεῦχος γράφτηκε μὲ ἀφορμὴ τὴν πρόσφατη πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, ὡς καρπὸς συμπαράστασης στοὺς ποικίλως χειμαζομένους συνανθρώπους μας. Γράφτηκε μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ ἐνισχύση καὶ θὰ παρηγορήση τοὺς ἐν Χριστῷ δελφούς, ὑποδεικνύοντας τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος ἀπὸ τὴν πνευματικὴ πλευρά.
Εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ κατανοήσουμε αὐτὸ ποὺ τονίζουν ὅλοι οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅτι δηλαδὴ πίσω ἀπὸ κάθε φυσικὸ κακὸ βρίσκεται ἡ ἁμαρτία, διότι αὐτὴ διαταράσσει τὴν σχέση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ καί, κατὰ συνέπεια, καὶ μὲ τὴν κτίση. Ἡ σωτηρία μας, λοιπόν, σὲ κάθε περίπτωση βρίσκεται πρῶτα ἀπὸ ὅλα στὴν μετάνοια. Μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν προσευχὴ θὰ ἀποκαταστήσουμε τὴν σχέση μας μὲ τὸν Θεό, θὰ νιώσουμε τὴν ἀληθινὴ εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια.

Μὲ τὴν μετάνοια ὅλων μας θὰ ἀντιμετωπιστῆ ἀποτελεσματικὰ καὶ ἡ παροῦσα πανδημία. Στὶς σελίδες τοῦ βιβλίου βλέπουμε –μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τῶν θεοφόρων Πατέρων– ποιά εἶναι ἡ ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων καὶ τοῦ θανάτου ἀπὸ τὸν πιστό, καὶ πῶς ἡ πίστη ἀποτελεῖ τὸ στήριγμα σὲ ὅλες τὶς δυσκολίες.
Ἀνακαλύπτουμε ἐπίσης, τί εἶναι ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, καὶ πῶς αὐτὸς ὄχι μόνο διώχνει τοὺς ἄλλους φόβους ποὺ ταλαιπωροῦν τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, ἀλλὰ ἀποτελεῖ καὶ τὴν βάση τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ὁδηγώντας τὸν πιστὸ στὴν ἀγάπη καὶ στὸν ἴδιο τὸν Θεό.
Στὸ τέλος παρατίθεται ἕνα προσευχητικὸ παράρτημα, ὡς βοήθημα γιὰ τοὺς πιστοὺς ὥστε νὰ συμβάλουν μὲ τὴν προσευχή τους στὴν παροῦσα δοκιμασία.