Το εγχειρίδιο αυτό, αντλεί τους δύο όρους από τη συλλογή των Αποστολικών Διαταγών διευκρινίζοντας με τον υπότιλο (Λειτουργικά - Τελετουργικά) ότι το περιεχόμενό του αφορά λειτουργικά και τελετουργικά θέματα τῆς Λατρείας, όπως αυτή εκδιπλώνεται στην εκκλησιαστική ζωή.

Ο συγγραφέας, συνδυάζοντας τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη Λειτουργική με την πολυετή πείρα που απέκτησε ως Λειτουργός του Υψίστου, με διάκριση και εν Χριστώ αγάπη επανατοποθετεί τον λειτουργικό λόγο και τη λειτουργική πράξη στην αρχαιόθεν αρμονία τους και προσκαλεί τους συλλειτουργούς του να λάβουν σοβαρά υπ᾽ όψη τις επισημάνσεις, τις υποδείξεις και τις παρατηρήσεις του, ώστε ο λόγος και η πράξη στην Λατρεία να αναδεικνύει την εναρμόνια τάξη της θείας Βασιλείας και να συνάδει με το όραμα του αποκαλυπτή Ιωάννη, όπως αποκαλύπτεται στην περιγραφή της ουράνιας θείας Λειτουργίας. Όπως γράφει ο ίδιος ο π. Αθανάσιος, «Θέλησα να καταγράψω και να παραδώσω στους μεταγενέστερους αδελφούς και «συλλειτουργούς» μου λίγες σκέψεις και προτάσεις, γύρω από το τελετουργικό των καθημερινών Ακολουθιών της Εκκλησίας μας και κυρίως γύρω από την τέλεση του κορυφαίου Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας», εκφράζοντας την ευχή «όλοι οι ιερείς να επιτελούμε με δέος και αγάπη τη θεία Λειτουργία και τα άγια Μυστήρια της Εκκλησίας μας, να τα χαιρόμαστε στην κυριολεξία και να εμπνέουμε τους πιστούς να λαχταρούν κι αυτοί να “συλλειτουργούν” μαζί μας “ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ”, όχι με την αίσθηση συμμετοχής σε υποχρεωτικό και βαρετό καθῆκον, αλλά με την βεβαιότητα της συμμετοχής στο Δείπνο της αρξαμένης Βασιλείας του Θεού».