Αφετηρία των μικρών κεφαλαίων αυτού του βιβλίου, είναι μικρά παραθέματα από τις «Δι­δασκαλίες» του αββά Δωρόθεου, πού μαθήτευσε σε δύο πραγματικά μεγάλες οσιακές μορ­φές, τον αββά Βαρσανούφιο και τον αββά Ιωάν­νη τον Προφήτη.

Μέσα από τα κείμενα αυτά προσπαθούμε να κάνουμε έναν διάλογο με την εποχή μας. Να δούμε κυ­ρίως στις σχέσεις στην οικογένεια, αλλά και στη γενικότερη θεώρηση της ζωής, πώς  μπορούμε να αφυπνίσουμε τη συ­νείδησή μας και να παλέψουμε να βαδίσουμε έναν αλ­λιώτικο δρόμο. Να βγούμε από την κυριαρχία του «εγώ», να διδαχθούμε και, στη συνέχεια, να μοιραστούμε τόσο οι μεγαλύτεροι μεταξύ μας, όσο και στη σχέση μας με τους νεώτερους, ιδίως με τα παιδιά μας, τον τρόπο της πίστης, που είναι άνοιγμα προς τη χαρά που διαρκεί. Τη χαρά της συνά­ντησης και της συνύπαρξης των προσώπων, όχι απλώς στα πλαίσια μιας ανοχής, αλλά της αγάπης («αλλήλων τα βάρη βαστάζετε»).  

Έτσι, θα χτίσουμε σπίτια, στα οποία η καρδιά μας θα ξέρει προς τα πού να πορεύεται, και κοινωνίες όχι αθροίσματος συμφερόντων και επιδιώξεων, αλλά ανθρώπων που νοιάζονται και αγα­πούνε.