π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος

Ο π. Ιωήλ (κατά κόσμον Φώτιος) Γιαννακόπουλος γεννήθηκε το 1901 στο χωριό Μαθία (Δράγκα) της επαρχίας Πυλίας του Νομού Μεσσηνίας. Λίγο αργότερα οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στην Καλαμάτα, όπου ο Φώτιος φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο και ακολούθως στο Γυμνάσιο. Αφού απολύθηκε από τις τάξεις του Στρατού, γράφτηκε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία πήρε το δίπλωμά του το 1925. Ήταν ήδη Διάκονος χειροτονημένος από τον τότε Μεσσηνίας Μελέτιο, και είχε λάβει το όνομα Ιωήλ. Αφού πήρε το δίπλωμα διορίσθηκε ως καθηγητής Θεολόγος στην Καλαμάτα, και στη συνέχεια υπηρέτησε στην Αρτεμισία Αλαγωνίας, στη Μεθώνη Πυλίας και στην Καβάλα Μακεδονίας. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1929 και το οφίκιο του Αρχιμανδρίτου το έλαβε μετά από τρία χρόνια.

Υπήρξε μια μεγάλη προσωπικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον 20^ο αιώνα. Πολυγραφότατος συγγραφέας πολλών απολογητικών μελετών αλλά και πρώτος μεταφραστής και σχολιαστής της Παλαιάς Διαθήκης στην Ελλάδα, έργο για το οποίο τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Υπήρξε ο πνευματικός καθοδηγητής πολλών αγίων μορφών της Εκκλησίας όπως του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, του Επισκόπου Μελετίου Καλαμαρά κ.ά. Εκοιμήθη στις 23 Δεκεμβρίου 1966.