Ο ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗΣ ΟΔΟΥ
Στὶς σελίδες τοῦ παρόντος πονήματος, ὁ ἀναγνώστης θ’ ἀκολουθήσει βῆμα βῆμα τὴν ὅλη ἁγιαστικὴ καὶ θυσιαστικὴ πορεία τοῦ Ἁγίου, ἀπὸ τὴν γενέτειρά του, τὴν Σηλυβρία, μέχρι τὴν Αἴγινα καὶ θὰ ἀναγνωρίσει τὸν ἀκούραστο ὑπερένδοξο ἐργάτη τοῦ Ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου. Θὰ αἰσθανθεῖ ὁ ἀναγνώστης ὅτι στὴν ἅγια μορφή του ἐκπληρώθηκε ὁ Ἰώβειος λόγος: «Ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτως ἐγένετο· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον».
Τῷ ὄντι, ὁ Ἅγιος Νεκτάριος εἶναι μέγας ἱεράρχης ἐν τῇ ταπεινοφροσύνῃ αὐτοῦ, σεπτός, πανεύφημος, γενναῖος τῆς εὐσεβείας ἀγωνιστής, σοφὸς διδάσκαλος τοῦ Εὐαγγελίου, λαμπρὸς ἀριστεὺς τοῦ Χριστοῦ. Καὶ στοὺς χαλεποὺς καιρούς μας, ὁ Ἅγιος ἀληθῶς ἀνατέλλει «ὡς ἀστὴρ ἑωθινὸς ἐν μέσῳ νεφέλης καὶ ὡς ὁ ἥλιος ἐκλάμπων ἐν τῷ ναῷ Κυρίου» (Σοφ. Σειρ. 50,2 ). Τὸν θέλουμε καὶ τὸν ἐπιζητοῦμε, ὡς πνευματικό μας καθοδηγητή, ὡς ὀξυτάτη ἀντίληψη τῶν χειμαζομένων καὶ τῶν θλιβομένων πληρεστάτη παράκληση, ὡς πρεσβευτὴ στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
