«Στη μακρόχρονη διαδρομή μου στο χώρο εφαρμογής του δικαίου, επανειλημμένα αναρωτήθηκα αν η δικαιοσύνη -όπως την έχουμε θεσμοθετήσει οι άνθρωποι- ανταποκρίνεται στο «περί δικαίου αίσθημα» του μέσου ανθρώπου, αν αναπαύει τον ταλαιπωρημένο και πονεμένο συνάνθρωπό μας. Τελικά η δικαίωση που προσφέρει η συλλογιστική και η αγάπη του Θεού, ήταν ένα καταφύγιο στους προβληματισμούς μου, μια δικλείδα διαφυγής από τα αδιέξοδα της σκέψης μου, ανάμεσα στους λαβύρινθους της νομικής θεωρίας και της ανθρώπινης συλλογιστικής.

(Από τον πρόλογο του βιβλίου)