Η Σάμος, νησί ειρηνικό και εύανδρο προσέφερε τους καταλληλότερους χώρους, τις υποβλητικότερες τοποθεσίες και τις ιδανικότερες συνθήκες για την οργάνωση του μοναχικού βίου πάνω στις όμορφες πλαγιές των βουνών και των πευκόφυτων ρουμανιών του, κοντά σε γάργαρες πηγές και σε ειδυλλιακά υψώματα. Τα Σαμιακά μοναστήρια, βυζαντινά μνημεία μεγάλης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας με αρμονικές αναλογίες αρχίζουν την ιστορία τους προ του 889 μ.Χ. Το 1566, τέσσερα χρόνια ακριβώς απ' όταν σταμάτησε η περίοδος της ερημώσεως του νησιού και άρχισε με την αδεία του Σουλτάνου ο ανοικισμός της, χτίσθηκε το πρώτο μοναστήρι της Σάμου της Παναγίας του Βροντά, οπότε και αρχίζει η ίδρυση των νυν σωζόμενων και εν λειτουργία ευρισκομένων Ιερών Μονών. Οι Ιερές Μονές μας τόποι ιεροί, εξαγιασμένοι από την αδιάλειπτη προσευχή και την αυστηρή άσκηση των μοναχών επηρέασαν αποφασιστικά το γνήσιο Εκκλησιαστικό φρόνημα, την αγωνιστική διάθεση και το ορθόδοξο λειτουργικό ήθος των κατοίκων του Νησιού μας, ενώ παραλλήλως υπήρξαν κέντρα λιετουργικής ζωής και καλλιέργειας της ψαλτικής τέχνης. [...] (από τον πρόλογο του Μητροπολίτου Σάμου και Ικαρίας Ευσέβιου)