ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ
«Αγάπησα αυτόν τον λαό...
για πολλούς λόγους.
Γιατί όταν παύεις ν᾽ αγαπάς
είναι σαν να παύεις ν᾽ αναπνέεις...»
Παρακολουθώντας τη ζωή της Γερόντισσας Γαβριηλίας μπορούμε να την κατατάξουμε στις σύγχρονες Διακόνισσες της εποχής μας. Με απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό και με ελεύθερη προσωπική απόφαση βρίσκει νόημα στην υπηρεσία του «πλησίον». Πηγαίνει και συναντά τους αδελφούς που τη χρειάζονται, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο της, δημιουργεί άμεση προσωπική σχέση μαζί τους και τους διακονεί ταπεινά, αθόρυβα και με πλήρη συναίσθηση της υπακοής στο κάλεσμα Εκείνου, που υπήρξε ο Πρώτος Εθελοντής και Πρώτος Διάκονος στην υπηρεσία των αδελφών Του.
Με αφορμή την αγιοκατάταξη της οσίας Γερόντισσας Γαβριηλίας το βιβλίο αυτό
ανιχνεύει το διακονικό έργο της προσφοράς της στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Ελένη Πλατίτσα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε τεχνολόγος γεωπόνος στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και θεολογία στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Κατόπιν, ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στον Τομέα Ηθικής και Κοινωνιολογίας του Τμήματος Θεολογίας και ασχολήθηκε με το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας και ειδικότερα με την προσωπικότητα και το έργο της Γερόντισσας Γαβριηλίας. Το παρόν πόνημα γράφτηκε στα πλαίσια του μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Θεολογία και πολιτισμός». Η αγάπη της για την Οσία Γαβριηλία ξεκινάει από το 1997, όταν διάβασε για πρώτη φορά τη βιογραφία της και στη συνέχεια επισκέφτηκε το νησί της Λέρου, όπου βρίσκεται το μνήμα της. Σήμερα εργάζεται σε μεγάλο παθολογικό ιατρείο και διαμένει στην Αγία Παρασκευή Θεσσαλονίκης.
