Τὸ Νέον ἐν τῇ Νήσῳ Κύπρῳ Μαρτυρολόγιον εἶναι γραμμένον μὲ τὸν τρόπον καὶ τὴν γλῶσσαν τὴν Ἐκκλησιατικήν - αὐτὴν τοῦ Συναξαριστοῦ. Ἀναφέρεται εἰς τὸ νέφος τῶν νεομαρτύρων τῆς Κύπρου. Εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν πρῶτον εἰς τὰς χεῖρας τῶν Ἄγγλων ἀποικιοκρατῶν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ ἀγῶνος, 1955-1959, καθὼς καὶ κατὰ τοὺς ἄλλους, ἀργότερον, ὁποὺ ἐμαρτύρησαν εἰς τὰς χεῖρας τῶν Τούρκων, τὸ 1974. Εἶναι οἱ τελειωθέντες νέοι, οἱ ἀπαγχονισθέντες ὑπὸ τῶν Ἄγγλων, ὁμοῦ μετὰ τῶν ἡρωϊκῶς πεσόντων εἰς τὸν ἀγῶνα διὰ τὴν Ἐλευθερίαν, οἱ ὁποῖοι ὑπέμεινον καρτερικῶς τὸ μαρτύριόν των καὶ κατέλιπον σπουδαῖα κείμενα καὶ ἐπιστολάς, αἱ ὁποῖαι ἀποκαλύπτουν τὴν βαθεῖαν των πίστιν καὶ τὴν ἐν Χριστῷ ἑτοιμασίαν των διὰ τὸ μαρτύριον. Ὁμοῦ καὶ ἕνα πλῆθος ἀθώων νεομαρτύρων τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς τοῦ 1974, οἱ ὁποῖοι ὡδηγήθησαν εἰς τὸν θάνατον. Χιλιάδες ἀγνοούμενοι καὶ πεσόντες καὶ σφαγιασθέντες ἀθῶοι πολῖτες, γέροντες, γυναῖκες.
