Καλοπροαίρετα και συναισθηματικά το παιδί καταθέτει την κίνησή του και το παιχνίδι του στο πλαίσιο που του δίνεται από τον φροντιστή, γονέα, δάσκαλο, υπεύθυνο ενήλικα. Η εφηβεία εισβάλλει στη ζωή του παιδιού δίνοντας τη δυνατότητα αυτή η κίνηση και το παιχνίδι να αμφισβητήσει, αποσταθεροποιήσει, αποδομήσει τα δεδομένα και ασφαλή του πλαισίου όπου μεγαλώνει.

Η δυνατότητα του ειδικού που ασχολείται με την κατανόηση και αξιοποίηση αυτής της έντονης και τρομακτικής συχνά διεργασίας, για τον ίδιο τον έφηβο και τον ενήλικα, με γοήτευε και φαίνεται ότι στην κλινική μου πράξη και εμπειρία δεν απέφυγα τη συνάντηση μαζί της. Ο κάθε έφηβος έχει τη δική του ιδιαιτερότητα και μοναδικό τρόπο που βιώνει τη διεργασία της εφηβείας.

Γι’ αυτό και η συνάντηση με διαφορετικούς εφήβους γεννά καινούργιες και μοναδικές εμπειρίες κατανόησης και θεραπευτικής πρότασης. Διαφορετικές ήταν οι προκλήσεις αλλά και οι αποκαλύψεις στη συνεργασία με τους παραβατικούς εφήβους της αγγλικής κοινωνίας, τους εφήβους θρησκευόμενων οικογενειών που επιβραβεύονται για την αναστολή, τους εφήβους-αγριολούλουδα της αντίδρασης και της αμφισβήτησης μιας αναστατωμένης τάξης ενός Λυκείου, τους εφήβους που φαίνεται να γοητεύονται από τη διαστροφικότητα που μπορεί να κρυφτεί στο διαδίκτυο, τους εφήβους που μετράνε την ενηλικίωσή τους απέναντι σε τοίχους και πρόσωπα ιδρυματικών πλαισίων.

Στο βιβλίο, ωστόσο, περιέχεται και η εμπειρία συνάντησης με τους ενήλικες μέσα από τις εισηγήσεις και τις παρεμβάσεις στις σχολικές τάξεις, εκπαιδευτικούς φορείς, τις κοινότητες των ενηλίκων που αναλαμβάνουν άλλοτε με καημό και άλλοτε πιο αδιάφορα να τους διδάξουν και να τους εκθέσουν στον κόσμο των ενηλίκων, καθώς και τους γονείς και μονογονείς με τους οποίους συνεργαζόμαστε θεραπευτικά.

Συχνά οι ενήλικες που σχετιζόμαστε με εφήβους δε συνειδητοποιούμε πως η δυσκολία κατανόησης μπορεί να μην αφορά την ερμηνεία συμπεριφοράς του εφήβου, αλλά την κατανόηση της εφηβείας που οι ίδιοι βιώσαμε. Η δική μας εφηβεία διαμορφώθηκε μέσα από τον τρόπο γονεϊκότητας που λάβαμε και μέσα από τη δική μας επιλογή να αλλάξουμε, να αναβάλουμε ή να «κρυφτούμε» στα χρόνια της δικής μας εφηβείας.

 Κι αν δεν μας γνωρίσουμε, πώς θα μας αγαπήσουμε; Κι αν δεν μας αγαπήσουμε, πώς θα μας συγχωρέσουμε;

«Στο αρχιπέλαγος των εμπειριών του, ένας ενήλικας άλλοτε συνειδητά και άλλοτε ασυνείδητα, έχει σηματοδοτήσει ποιες βραχονησίδες και ποια νησάκια πρέπει ή έχει ανάγκη να αποφεύγει ο ίδιος. Πρόκειται για εμπειρίες, βιώματα ή γνώσεις της δικής του παιδικής, εφηβικής και πρώτης ενήλικης ζωής, στη διάρκεια των οποίων πόνεσε, ματαιώθηκε, προδόθηκε ή αηδίασε. Αφού αποφεύγουμε αυτά τα νησάκια-εμπειρίες, δεν τα γνωρίζουμε. Αποφεύγοντάς τα μάλιστα, αρχίζουμε με τα χρόνια να πιστεύουμε πολλές φορές ότι δεν υπάρχουν κιόλας. Αλλά αν δεν τα γνωρίσουμε, πώς θα μας γνωρίσουμε; Κι αν δεν μας γνωρίσουμε, πώς θα μας αγαπήσουμε; Κι αν δεν μας αγαπήσουμε, πώς θα μας συγχωρέσουμε; Κι αν δεν μας συγχωρέσουμε, πώς θα συγχωρέσουμε όσους μας πόνεσαν, ματαίωσαν, πρόδωσαν, αηδίασαν; Διότι συνήθως, αυτοί που μπόρεσαν να μας πονέσουν και να μας προδώσουν είναι εκείνοι οι άνθρωποι που συνάμα μπόρεσαν να μας αγαπήσουν, να μας εμπνεύσουν, να μας γεννήσουν, να μας συνδημιουργήσουν και να μας υποστηρίξουν. Και το δώρο της ζωής στον άνθρωπο είναι ο άλλος, ο τρίτος, ο ξένος ή ο εχθρός, που μας ξεβολεύει από τη ρουτίνα αποφυγής όλων αυτών των εμπειριών και μας υποχρεώνει να τα συναντήσουμε».

Το δώρο της εφηβείας είναι μία πρώτη τέτοια καταγραφή της εμπειρίας μου. Μια υπαρξιακή προσέγγιση στην παράδοξη διαπίστωση πως η δυσκολία που περιέχεται στη σχέση με έναν έφηβο ή και στη σχέση ενός εφήβου με τον εαυτό του, μπορεί να γίνεται αφορμή επανεκκίνησης και ομορφιάς στις σχέσεις εφήβων και ενηλίκων. Το βιβλίο προέκυψε μέσα από τη συνάντηση με τους φίλους-συνεργάτες των εκδόσεων Εν Πλω και ο τρόπος γραφής του έχει την αυθεντικότητα της επικοινωνίας που απαιτεί η επικοινωνία με τον ίδιο τον έφηβο.

Πηγή: diastixo.gr

Το δώρο της εφηβείας
Αλέξης Λάππας

Διαβάστε περισσότερα

Στην προσπάθειά μου να αλλάξω την εσωτερική ματιά μου απέναντι στη ζωή, ώστε να ανακαλύπτω συνεχώς την κρυμμένη ομορφιά της, έπεφτα σχεδόν πάντα σε ανθρώπους που είχανε να μου πουν πολλά. Και άλλες φορές έτυχε να δω και να εμπνευστώ από πράγματα που άλλοι δεν θα τους έδιναν καμία σημασία. Ενώ άλλες φορές η δική μου περισυλλογή και αναζήτηση μου δημιουργούσε συναισθήματα, τα οποία έπρεπε με κάποιο τρόπο να τα εκφράσω. Συνήθως επέλεγα τη γραφή. Πιστεύω ότι το κάθε βιβλίο ακολουθεί τη δική του μυστική διαδρομή, για να καταλήξει τελικά στις καρδιές των ανθρώπων. Αυτή τη διαδρομή, αλλά και τους μελλοντικούς αναγνώστες, δεν μπορεί να τη γνωρίζει εξαρχής ο συγγραφέας. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι ο κάθε συγγραφέας κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου του, τους έχει φέρει στο μυαλό του και σταδιακά θα τους κατεβάσει στην καρδιά του, με απώτερο σκοπό μέσω των λέξεων να συναντηθεί μαζί τους. Κάπως έτσι έγινε και με μένα. Όταν έγραφα τα κείμενα, είχα στο μυαλό μου όλους εκείνους τους καθημερινούς ανθρώπους που τρέχουν καθημερινά στον στίβο της ζωής. Όλους εκείνους που αναζητούν το νόημα και τη χαρά της ζωής, ακόμη και μέσα από τις δυσκολίες που βιώνουν. Όλους εκείνους που συνεχώς ψάχνουν τη ζωή τους, για να συναντήσουν εν τέλει τον εαυτό τους αλλά και τον Θεό τους. Όλους εκείνους που ποθούν την προσωπική τους εξέλιξη. Βάζοντας την τελευταία τελεία στο βιβλίο μου, ήμουν σίγουρος ότι είχαν καταλάβει ένα μέρος της καρδιάς μου!

Πιστεύω ότι το κάθε βιβλίο ακολουθεί τη δική του μυστική διαδρομή, για να καταλήξει τελικά στις καρδιές των ανθρώπων.

Θεωρώ ότι το βασικό πρόβλημα στις ανθρώπινες σχέσεις είναι η μη αποδοχή του άλλου. Τις περισσότερες φορές, κοιτάζουμε όχι τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας, αλλά τον άνθρωπο που θα θέλαμε να είχαμε. Τον άνθρωπο που έχουμε φαντασιωθεί, τον άνθρωπο που στα όνειρά μας τον βλέπουμε αλλαγμένο ύστερα από δική μας απαίτηση και για τη δική μας επιβεβαίωση, όχι με δικά του θέλω, αλλά σύμφωνα με τις δικές μας βεβαιότητες. Και τότε είναι που ζητάμε εγγυήσεις, δυνατές υποσχέσεις, από τον/τη σύζυγό μας, από το παιδί μας, τον πατέρα ή τη μητέρα μας, αλλά και από οποιονδήποτε άνθρωπο που ενίοτε σχετιζόμαστε μαζί του. Τους ζητάμε δυο «πραγματάκια», αλλά γι’ αυτούς δεν είναι ούτε λίγα ούτε εύκολα. Εξάλλου, αν τους το επέτρεπε ο ψυχισμός τους, θα είχαν κάνει από μόνοι τους την αλλαγή, δε θα περίμεναν εμάς. Τις περισσότερες φορές ο τρόπος αυτός οδηγεί σε αδιέξοδο! Υπάρχει όμως και ένας άλλος τρόπος, αυτός της γνήσιας αγάπης. Γιατί η γνήσια αγάπη έχει το προνόμιο να παράγει την αλλαγή, ακριβώς γιατί δεν στοχεύει στην αλλαγή, αλλά στην άνευ όρων αποδοχή. Να ονειρευόμαστε λοιπόν την αλλαγή του άλλου, όχι όμως παρέα με τη φαντασίωσή μας για εκείνον, αλλά με οδηγό την αυθεντικότητά του.

Είμαι εκπαιδευτικός, οπότε είμαι αναγκασμένος εκ των προτέρων να μελετώ την Ψυχολογία και την Παιδαγωγική. Εκτός αυτού, η μελέτη της Ψυχολογίας αλλά και της Θεολογίας αποτελεί το χόμπι μου. Έχω παρακολουθήσει αρκετά επιμορφωτικά σεμινάρια που αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις, το πένθος, τη συζυγία, την ανατροφή των παιδιών, τον έρωτα και πολλά άλλα. Όλα αυτά τα θέματα με απασχολούν ιδιαίτερα για έναν ακόμη λόγο: Με βοηθούν να καταλάβω ποιος είμαι και πού θέλω να φτάσω ως σύζυγος, πατέρας τριών παιδιών, αλλά και εκπαιδευτικός. Η αυτοβελτίωση, η προσωπική εξέλιξη αλλά και η αναζήτηση του Θεού στην καθημερινότητά μου θα μπορούσα να πω ότι είναι το πάθος μου. Ένα από τα όνειρά μου είναι να μπει ένα μάθημα στα σχολεία από την πρώτη κιόλας δημοτικού, που θα προσφέρει στα παιδιά μαθήματα αξιών, αυτογνωσίας και ενσυναίσθησης.

Λίγες ημέρες μετά την κυκλοφορία του βιβλίου μου, δέχτηκα ένα μήνυμα στο messenger από έναν αναγνώστη που έλεγε το εξής: «Διαβάζοντας το βιβλίο σου έκλαψα, και στις σελίδες του συνάντησα ένα κομμάτι του εαυτού μου. Σ’ ευχαριστώ. Θέλω πολύ να το ξαναδιαβάσω!» Νομίζω ότι ακριβώς αυτή είναι η συνθήκη ώστε το βιβλίο να δικαιώσει την ύπαρξή του. Να ενεργοποιήσει νοητικά και ψυχικά τον σύγχρονο άνθρωπο, να τον προβληματίσει και να τον φέρει λίγο πιο κοντά στον αληθινό του εαυτό.

 Πηγή: diastixo.gr

Όλα θα πάνε καλά
Κείμενα αυτογνωσίας και αναζήτησης, βασισμένα σε αληθινές εμπειρίες
Σεραφείμ Λάππας
Πρόλογος: π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (Λίβυος)

Διαβάστε περισσότερα

Ύστερα ήρθαν τα βιβλία, τα ταξίδια, οι περιπέτειες σε τόπους, σε μυστικά δωμάτια, σε παλιά μοναστήρια, σε συναισθήματα, σε καλούς και δύσκολους καιρούς. Βυζαντινοί αυτοκράτορες, αρχόντισσες, γρίφοι, μυστήρια, κακοί άνθρωποι που δεν είναι τελείως κακοί!

Οι παλιοί πύργοι έχουν πάντα φαντάσματα, ακόμη και στην εποχή μας; Ο θείος Βασίλης είναι παντού και πουθενά, στην τεράστια βιβλιοθήκη του, στη Μάνη, στο Μυστρά, στη Μονεμβασιά, μεταμφιεσμένος και κανονικός; Καταστάσεις ανεξήγητες, επικές ιστορίες, για ν’ αφήνεσαι, για να χάνεσαι στον χρόνο, στις εποχές, σε στεριές και θάλασσες.

Ναυαγοί στα Μετέωρα, το τελευταίο μου βιβλίο. Η μνήμη των συναισθημάτων κάποτε ξυπνά και μας βασανίζει. Τι μ’ έπιασε και θυμήθηκα μια αγαπημένη περιπέτεια των παιδικών μου χρόνων, «Το ναυάγιο του Ειρηνικού»; Κι εκείνα τ’ απογεύματα του σχολείου που ο δάσκαλος μας διάβαζε τον Μικρό ναυαγό σε συνέχειες;

Όλ’ αυτά εγώ τα αναποδογύρισα, μετέφερα τη θάλασσα στη στεριά, σ’ έναν τόπο εξωτικό, θεϊκό, στους βράχους των Μετεώρων, σ’ ένα έρημο μοναστήρι. Εκεί που η ψυχή γίνεται σκληρή, γρανίτης κι εκεί που μπορεί να ψηλώσει τόσο πολύ, να ξεπεράσει τα ανθρώπινα μέτρα και να βρεθεί ανάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα, πιο κοντά στον ουρανό παρά στη γη! Πώς, όμως, με ποια συνταγή;

Στα ενδότερα των μοναστηριών βρίσκεις αμέτρητες ζωγραφιές. Σ’ αυτές τα παιδιά μου, οι τρεις μου ήρωες, βρήκαν την απάντηση. Στις ζωγραφιές και σ’ έναν τύπο που δεν ήθελε να βλέπει τους ανθρώπους ούτε ζωγραφιστούς!

Θα γράφω πάντα ιστορίες για παιδιά, γιατί αυτά μόνο θέλουν ν’ ακούσουν, να γελάσουν, να παίξουν, να χαρούν, να μάθουν. Εμείς οι μεγάλοι έχουμε δυστυχώς βουλωμένα τ’ αυτιά μας!

Τέλος πάντων, οι ήρωές μου όλο σε τέτοιες παράξενες καταστάσεις μπλέκουν, ίσως γιατί έχουν μεγάλη περιέργεια και θέλουν να ξέρουν ποιοι είμαστε, αν ήταν λέει σπουδαίοι άνθρωποι οι πρόγονοί μας, κι αν με την αγάπη μπορούμε να περνάμε καλύτερα την κάθε μας μέρα. Στο Μυστρά με πανσέληνο και Ο πειρατής της Μονεμβασιάς, δυο άλλες απίστευτες περιπέτειες με πρωταγωνιστές τα ίδια παιδιά, τη γνωστή ανήσυχη και περίεργη συντροφιά.

Εγώ, πάλι, όταν γράφω τέτοια βιβλία χάνομαι στη διήγηση. Δε βρίσκομαι στον τόπο, στην εποχή όπου ζω, αλλά μαζί με τους ήρωές μου μέσα στην ιστορία. Είμαι ένας αόρατος υπνοβάτης των παραμυθιών, της περιπέτειας, είμαι δίπλα στα παιδιά, στους αυτοκράτορες, στις παλιές εκκλησίες, περπατώ μαζί τους στα μονοπάτια του Μυστρά, ανεβαίνω στο παλιό κάστρο της Μονεμβασιάς, όμως κανένας δε με βλέπει. Η αλήθεια είναι πως δε μιλώ ποτέ, μην τύχει και ξυπνήσω, μην τύχει και με καταλάβει ο καιρός και με γυρίσει από κει που ήρθα.

Συχνά, ζω μια άλλη αγωνία. Άραγε, τα σημερινά παιδιά είναι ίδια με τα παιδιά που γνώρισα πριν από χρόνια, τους μαθητές μου, τα παιδιά μου; Έχουν τις ίδιες ανάγκες, παίζουν τα ίδια παιχνίδια, κάνουν παρόμοιες σκανταλιές, ακούνε την ίδια μουσική, χορεύουν τους ίδιους χορούς στα πάρτι, γελούν με τα ίδια αστεία; Τους αρέσουν οι περιπέτειες, οι ιστορίες μυστηρίου και αγωνίας; Και απορία τελευταία: Οι μεγάλοι διαβάζουν τα βιβλία μου πριν τα προτείνουν στα παιδιά;

Αναπάντητα ερωτήματα... όμως, όταν έμαθα πως μερικοί γονείς και δάσκαλοι υποχρεώνουν τα παιδιά να διαβάζουν τα βιβλία μου, και μάλιστα τους ζητούν την περίληψη της ιστορίας αφού τα τελειώσουν, στενοχωρήθηκα πολύ! Με τίποτα δε θα το ’θελα αυτό. Θα μετατρέψουμε δηλαδή τις ιστορίες μου σε μάθημα, σε αποστήθιση και καταναγκασμό; Μα εγώ τις έγραψα γιατί έτσι μ’ άρεσε και τα παιδιά θέλω να τις διαβάζουν γιατί έτσι τους αρέσει, για να περνάνε καλά, να χαίρονται, να διασκεδάζουν, να ταξιδεύουν, να ταξιδεύουμε μαζί θέλω να πω.

Θα γράφω πάντα ιστορίες για παιδιά, γιατί αυτά μόνο θέλουν ν’ ακούσουν, να γελάσουν, να παίξουν, να χαρούν, να μάθουν. Εμείς οι μεγάλοι έχουμε δυστυχώς βουλωμένα τ’ αυτιά μας!

Πηγή: diastixo.gr

Ναυαγοί στα Μετέωρα
Γιώργος Αντωνάκης
εικονογράφηση: Χρήστος Γουσίδης

Διαβάστε περισσότερα

Πάντα υπήρχε μέσα μας η επιθυμία να γράψουμε ένα βιβλίο που να αναδεικνύει τους ήρωες του ’21. Είμαστε εκπαιδευτικοί και οι δυο στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και έχουμε συνεργαστεί με επιτυχία στη συγγραφή και άλλων βιβλίων που απευθύνονται σ’ αυτό το αναγνωστικό κοινό.

Έπειτα από συζητήσεις με τις Εκδόσεις «Εν πλω» συμφωνήσαμε να ξεκινήσουμε τη συγγραφή του βιβλίου μας Δυο φορές το ’21, τίτλος που προέκυψε από την ιδέα μας να συμπεριλάβουμε ισότιμα στα περιεχόμενά του 21 άντρες ήρωες και 21 γυναίκες ηρωίδες που συνέβαλαν με τον τρόπο τους στον αγώνα για την ελευθερία και ανεξαρτησία της πατρίδας μας. Θεωρούμε πως η ανάδειξη των γυναικών και η συμμετοχή τους στην Ελληνική Επανάσταση ήταν κάτι που έλειπε από τη βιβλιογραφία που απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους. Οι περισσότεροι γνωρίζαμε μερικά μόνο ονόματα γυναικών που συμμετείχαν ενεργά στον Αγώνα ενώ σε όλη την Ελλάδα αντιστάθηκαν στον τουρκικό ζυγό, με τον τρόπο τους η καθεμιά, πολλές γυναίκες που είχαν μείνει ιστορικά αφανείς.

Ως εκπαιδευτικοί, γνωρίζουμε την έλλειψη καλής γνώσης της ιστορίας μας από τα παιδιά, ιδιαίτερα για την περίοδο αυτή της Ελληνικής Επανάστασης. Ένα όσο το δυνατό πιο συμπαγές, ελκυστικό και γλωσσικά προσιτό βιβλίο θα βοηθούσε πολύ σε μια συνάντηση των αναγνωστών με την ιστορία μας και τα ιδανικά και τις αξίες των ανθρώπων, που έδωσαν τα πάντα για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.

Έπειτα από πολύμηνη μελέτη των πηγών και ιστορικών βιβλίων καταλήξαμε στην επιλογή των προσώπων που θα παρουσιάζαμε, καθώς και στη δομή του έργου μας. Στην αρχή του βιβλίου μας επιχειρούμε μια σύνδεση με το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το «Τέλος μια εποχής», όπως το ονομάζουμε, αναδεικνύοντας δυο σημαντικά πρόσωπα, έναν άντρα και μια γυναίκα, τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και τη μητέρα του, Ελένη Δραγάση – Παλαιολογίνα (αγία Υπομονή). Τα δυο αυτά πρόσωπα λειτουργούν ως στοιχεία ενότητας με τους ήρωες και τις ηρωίδες που παρουσιάζονται στη συνέχεια. Ανάμεσά τους επιπλέον η Φιλική Εταιρεία, ως μυστική οργάνωση που κατεύθυνε και στήριξε την Ελληνική Επανάσταση, καθώς και οι «Γελεκτσήδες», που εκπροσωπούν τη συμμετοχή των παιδιών και των εφήβων στον αγώνα για την Ελευθερία της Ελλάδας.

Θεωρούμε πως η ανάδειξη των γυναικών και η συμμετοχή τους στην Ελληνική Επανάσταση ήταν κάτι που έλειπε από τη βιβλιογραφία που απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους.

Ένα ακόμη στοιχείο που προσέξαμε ιδιαίτερα είναι η παιδαγωγική προσέγγιση των κειμένων μας, ώστε να είναι ελκυστικά για παιδιά και εφήβους και όχι μακροσκελή. Καταλήξαμε λοιπόν στη μονοσέλιδη παρουσίαση του κάθε ήρωα και κάθε ηρωίδας συμπληρωμένη στην αντικριστή σελίδα με το αντίστοιχο πορτρέτο. Ο Σπύρος Ζαχαρόπουλος, που ανέλαβε την εικονογράφηση, ενθουσιάστηκε με τα κείμενα και φιλοτέχνησε τις καλύτερες εικόνες που θα μπορούσαμε να έχουμε. Κρατώντας στοιχεία από την παράδοση και από τα ήδη υπάρχοντα πορτρέτα και προτομές προχώρησε στη δημιουργική ανασύνθεση νέων εικόνων, που ταξιδεύουν τους αναγνώστες στην εποχή και τη ζωή των ηρώων.

Μέσα από τα πρόσωπα αυτά που παρουσιάζουμε επιθυμούμε να ξεχωρίσουν τα παιδιά τις έννοιες του ήρωα και του αυθεντικού προτύπου από τα κατασκευασμένα πρότυπα της εποχής μας και τους υπερήρωες των περιοδικών και των ταινιών. Ζούμε στην εποχή της εικόνας και των γρήγορων αλλαγών, στην ψηφιακή εποχή που με το πάτημα ενός κουμπιού ο καθένας μπορεί να έχει ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Τα παιδιά γεννιούνται και μεγαλώνουν σε μια τέτοια εποχή. Χρειάζεται λοιπόν να τους δώσουμε την ευκαιρία να γνωρίσουν με ψυχαγωγικό τρόπο, όπως είναι η φιλαναγνωσία, τουλάχιστον κάποια βασικά στοιχεία που λειτουργούν ενωτικά με την πολιτισμική μας ταυτότητα και την ιστορική μας πορεία. Το βιβλίο μας ευχόμαστε πραγματικά να λειτουργήσει με αυτό τον τρόπο στις ψυχές των αναγνωστών μας. Στην τελευταία παράγραφο της εισαγωγής μας, με τον τίτλο «Ήρωας δεν γεννιέσαι, γίνεσαι», εξηγούμε σχετικά με το βιβλίο μας πως «κυρίως είναι ένα βιβλίο πίστης, ελπίδας και αγάπης. Πίστης στον Θεό που στάθηκε δίπλα στον αγώνα των Ελλήνων, Ελπίδας για την ανάδειξη σύγχρονων ηρώων και προσωπικοτήτων και Αγάπης για την Ελευθερία που αποτελεί την ουσία του να ζεις και να λέγεσαι άνθρωπος». Μακάρι λοιπόν να μπορέσει να εμπνεύσει και να γαλουχήσει ανθρώπους σκεπτόμενους, με όραμα, αξίες, ιδανικά και ανιδιοτελή αγάπη για την πατρίδα μας, όπως εκείνη των αγωνιστών του 1821 κι ακόμη μεγαλύτερη!

Πηγή: diastixo.gr

Δυο φορές το ’21
21 ήρωες και 21 ηρωίδες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821
Αγγελική Μαστρομιχαλάκη – Παντελής Ζούρας
Εικονογράφηση: Σπύρος Ζαχαρόπουλος

Διαβάστε περισσότερα

Αυτά είναι τα πιο σημαντικά ερωτήματα, στα οποία απαντά το βιβλίο μου Παιδί και Internet, που κυκλοφόρησε σε 2η αναθεωρημένη έκδοση από τις Εκδόσεις Εν πλω, με αφορμή τη συμπλήρωση 30 ετών (6/8/1991) από την έναρξη λειτουργίας του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web – WWW), δηλαδή του Internet όπως το γνωρίζουμε και το χρησιμοποιούμε σήμερα.

Το διαδίκτυο είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο για τον άνθρωπο του 21ου αιώνα. Έγινε το μέσο, που επέτρεψε τη διάχυση της πληροφορίας, της ενημέρωσης, της γνώσης και της ψυχαγωγίας σε όλο τον κόσμο, προσφέροντας την ισότιμη και άμεση πρόσβαση όλων των ανθρώπων στον συσσωρευμένο πλούτο του. Παράλληλα, μετέβαλε την επικοινωνία σε μια ανοικτή, άμεση και αμφίδρομη σχέση. Είναι ουσιαστικά το μεγαλύτερο παράθυρο στον πλανήτη μας, ένα εργαλείο που όλοι χρησιμοποιούμε καθημερινά: 5,1 δισεκατομμύρια, δηλαδή σχεδόν οι 2 στους 3 κατοίκους της Γης είναι χρήστες του Internet και κάθε μέρα προστίθενται σ’ αυτούς 900.000 νέοι.

Όσα ανακαλύπτει ο χρήστης του Internet στο μαγικό ταξίδι του στο εικονικό σύμπαν, τόσο περισσότερο τον κάνουν να εντυπωσιάζεται από τους νέους ορίζοντες, που ξανοίγονται διάπλατα μπροστά στα μάτια του. Η συνεχής τεχνολογική εξέλιξη του διαδικτύου αποκαλύπτει ολοένα περισσότερες δυνατότητες και προοπτικές στον σύγχρονο άνθρωπο, που έλκεται ακόμη πιο πολύ από αυτό το μοναδικό δημιούργημά του. Η εύκολη πρόσβαση στην πανανθρώπινη γνώση, η άμεση επικοινωνία και γνωριμία με άλλους ανθρώπους, οι πολλαπλές εφαρμογές για την ικανοποίηση κάθε ανάγκης της καθημερινής ζωής και η δυνατότητα σύνδεσης όλο το 24ωρο είναι μερικά μόνο από όσα χαρακτηριστικά του διαδικτύου θέλγουν τους χρήστες του.

Από την άλλη πλευρά, το διαδίκτυο, σαν μαχαίρι, είναι εξαιρετικά χρήσιμο αλλά και επικίνδυνο εργαλείο. Ένα τέτοιο εργαλείο στα χέρια ενός ανυποψίαστου παιδιού μπορεί να αποβεί καταστροφικό. Μέσα στις 180 σελίδες του και σε φιλικό στον αναγνώστη σχήμα, το βιβλίο παρουσιάζει όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για το Internet, ενημερώνει για τους κινδύνους που υπάρχουν σ’ αυτό και προσφέρει τις απαραίτητες συμβουλές, ώστε με την ενεργό παρέμβαση γονέων και εκπαιδευτικών να αποφευχθούν ο εθισμός και οι αρνητικές επιδράσεις του στα παιδιά.

Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στην επιρροή του Internet στον χαρακτήρα, την παιδεία, την προσωπική ζωή, τις διαπροσωπικές σχέσεις και τη σεξουαλικότητα των παιδιών, ενώ περιγράφονται οι κίνδυνοι από τη βία, το έγκλημα, την πορνογραφία, την παιδοφιλία και τον τζόγο, που εύκολα μπορούν να συναντήσουν τα παιδιά στο διαδίκτυο. Επίσης, παρουσιάζονται ενδιαφέροντα στοιχεία για τα κοινωνικά δίκτυα (social networks), τα δωμάτια συζητήσεων (chatrooms) και τα ιστολόγια (blogs). Κλείνοντας, το βιβλίο εστιάζει την προσοχή του στο διογκούμενο φαινόμενο του διαδικτυακού εθισμού και δίνει βασικές κατευθύνσεις για μια ασφαλή πλοήγηση των παιδιών στο Internet.

Αυτή η σχέση του παιδιού με το Internet, που πραγματεύεται το βιβλίο, αφορά όλους μας, και ιδίως τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και όσους ασχολούνται με την αγωγή των παιδιών. Είναι κοινή υποχρέωσή μας να οικοδομήσουμε μια σωστή, υγιή, ωφέλιμη και ευχάριστη σχέση των παιδιών μας με το διαδίκτυο, να τους προσφέρουμε την υπεύθυνη παιδεία για να αντλούν από αυτό τα μοναδικά πλεονεκτήματά του, αλλά και να αποφεύγουν με ασφάλεια τους κρυφούς και άγνωστους κινδύνους, που τα απειλούν στα διαδικτυακά ταξίδια τους, καθώς και τον επικίνδυνο εθισμό από την αλόγιστη χρήση του.

Αυτός είναι ο στόχος του βιβλίου μου Παιδί και Internet. Δεν είναι ένα επιστημονικό εγχειρίδιο για το διαδίκτυο, αλλά ένα δημοσιογραφικό ρεπορτάζ πάνω στο μεγαλύτερο τεχνολογικό επίτευγμα του 20ού αιώνα. Ένα ρεπορτάζ με βασικές πληροφορίες, οδηγίες και συμβουλές, ώστε τα παιδιά μας να αποκτήσουν μια δημιουργική και ασφαλή σχέση με το Internet.

Χορηγοί της έκδοσης του βιβλίου και των μεταφράσεών του στα αγγλικά και τα γαλλικά, που θα κυκλοφορήσουν σύντομα, είναι οι Ασφάλειες Μινέττα, η Ελληνική Εταιρία Γρανιτών, η εταιρία βιομηχανικού εξοπλισμού Mangrinox, οι φυσικοί χυμοί Οικογένεια Χριστοδούλου, η εταιρία επενδύσεων Thetis Capital και η Λέσχη Ιστορίας & Πολιτισμού της ΑΕΚ.

Παιδί και Internet
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για μια δημιουργική και ασφαλή χρήση του διαδικτύου
Β’ έκδοση αναθεωρημένη
Μάκης Παπαγεωργίου

Διαβάστε περισσότερα